သာယာမွဳေတြကို မက္ေမာစြာ ဖက္တြယ္ဖူးတယ္.....
အနားမွာသူရွိေနတုန္း ခဏကေပါ့............
ေလာကႀကီးကိုလည္းေမ့ထားဖူးတယ္........
အခ်စ္ဆိုတာကို ကိုးကြယ္ေနမိတဲ့ အခ်ိန္ေတြတုန္းကေပါ့.......
ရင္နဲ႔မဆန္႕ေအာင္လည္း ခံစားဖူးတယ္........
သူအတြက္ စိုးရိမ္ေနမိခဲ့တဲ့...အမုန္းမတိုင္ခင္....
ထာဝရအခ်စ္ေတြလို႕ယံုၾကည္ဖူးခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြကေပါ့........
ဒါေပမယ့္......လည္း........
အရာအားလံုးက ေျပာင္းလဲေနတတ္တယ္ဆိုတာကို........
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ခ်စ္ခဲ့တဲ့ငါ့အတြက္......
ခံစားလိုက္ရတာက ..... ယံုႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့....
သစၥာမဲ့ျခင္းတစ္ခုပါပဲ...........
အခ်ိန္ေတြက ေဝဒနာဆိုတာကို ကုစားဖို႕အတြက္...
အေကာင္းဆံုးေဆးဆရာဆိုေပမယ့္......ငါ့အတြက္ကေတာ့....
တစ္သက္တာမေပ်ာက္ေတာ့တဲ့ .... ႏွလံုးသား ဒဏ္ရာ တစ္ခုလို...
ထာဝရအတြက္ေတာ့ က်န္ခဲ့ေတာ့မွာပါပဲ......
ပညာရွင္ေတြေတာင္...အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရင္ ....
မျပည့္စံုႏုိင္တဲ့အခ်စ္ဆိုတာကို......ငါတကယ္ေတြ႕လိုက္ရေတာ....
ဂုဏ္ျဒပ္တစ္ခုဆိုတာေလာက္ တန္ဖိုးမရွိပါလား......
အနာဂါတ္ကိုသာ ႀကိဳသိခြင့္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္ေလ......
မင္းကိုငါၾကည့္ေတာင္ၾကည့္ရဲပါ့မလားမသိဘူး....ေကာင္မေလး.....
ဒါေပမယ့္ေသခ်ာတာတစ္ခုေတာ့ရွိလိမ့္မယ္......
အဲဒါက မင္းကိုငါခ်စ္ေတာ့ ခ်စ္ခဲ့လိမ့္မယ္ဆိုတာပဲေလ.......
အသိမေပးတဲ့တန္ဖိုးရွိေသာ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုအျဖစ္ေပါ့.................
No comments:
Post a Comment