မိသားစု

မိသားစုဆိုတာ

တစ္ေယာက္ေ႐ွ႕ ေရာက္ဖို႔

တစ္ေယာက္ ေနာက္ဆုတ္ရတယ္

သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္းတိုးထြက္ဖုိ႔

သစ္ကိုင္းတစ္ကိုင္း အခုတ္ခံရတယ္

မိသားစု သီခ်င္းဟာ

အတက္အဆင္းရွိတယ္သံစံုျမည္တယ္။



မိသားစုဆိုတာ

လူေျခာက္ေယာက္ရွိ လူေျခာက္ေယာက္

လက္၁၀ေခ်ာင္းရွိ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း

ေခတ္က ေတာင္းဆိုတဲ႔အတိုင္း လႈပ္ရွားရတယ္

အိမ္ရွိလူအကုန္။



လဲက်သြားတဲ႔ ငါ႔အေဖေနရာကို

ငါ႔ညီေလး၀င္ခဲ႔တယ္

ယိုင္နဲ႔သြားတဲ႔ ငါ႔အေမရဲ႕ ေနရာကို

ငါ႔ညီမေလး ၀င္ခဲ႔တယ္

မိသားစုကို ငါမျမင္ခဲ႔ဘူး။



ငါ႔အေတြးအေခၚက

သားသမီးဆိုတာသီးျခားရွင္သန္ရတဲ႔ ဘ၀တစ္ခု

ငါက လမ္းေပၚမွာၾကီးၿပင္းခဲ႔လို႔

လမ္းနဲ႔ ေသြးသားေတာ္စပ္တယ္လို႔ ထင္တယ္။



ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ မလင္းတဲ႔မီး

ငါ႔မိသားစုမွာ ငါဟာ မလံုၿခံဳတဲ႔ထရံ

ငါ႔ႀကိဳးကိုတီးခတ္လိုက္တိုင္း အသံေၾကာင္ထြက္တယ္

ငါ႔မိသားစုမွာမိုးယိုေပါက္ေလး တစ္ေပါက္ရွိေနတယ္ ဆိုရင္လည္း

ငါပဲၿဖစ္မွာ

ငါ႔မိသားစုမွာၾကမ္းခင္းတစ္ေပါက္ က်ိဳးပဲ႔ေနတယ္ဆိုလည္း

ငါပဲျဖစ္မွာ

မေအာင္ျမင္တဲ႔ ေဘာလံုးအသင္းဟာ ငါ႔မိသားစုပဲ

မ၀င္တဲ႔ဂိုးေတြကို ငါသြင္းခဲ႔တာ။





စိုင္း၀င္းျမင့္



(ဒီကဗ်ာေလးကို ရင္နဲ႕ရင္းလို႕ႀကိဳက္ပါတယ္)