မင္းကုိ...
စခ်စ္မိတဲ့ ေန႔က စျပီးအရာရာကုိ မနာလုိေတာ့ဘူး။
ဆံပင္ေတြကုိ
ခုိးခုိးနမ္းသြားတဲ့ ေလျပည္
ပါးျပင္ေပၚ
တုိးတိုးကပ္သြားတဲ့ ေနျခည္
မင္းမ်က္ႏွာကုိ
ေမာ့ေမာ့ႀကည့္ ေနႀကတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြ
အားလုံးကို မနာလုိေတာ့ဘူး။
မင္းကုိ...
ခ်စ္မိတဲ့ ေန႔ကစျပီး...
ရန္သူေတြ ပုိမ်ားလာျပီ။
မင္းကုိ ေငးႀကည့္တဲ့ ေကာင္
မင္းကုိ စကားလာေျပာတဲ့ ေကာင္
မင္းကုိ ေနာက္ေျပာင္တဲ့ ေကာင္
အားလုံးကုိ
ငါ.. မေက်နပ္ဘူး။
အားလုံးဟာ ငါ့ရန္သူ။
ငါဟာ...
အားလုံးရဲ႕
ရန္သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားရတယ္...
ေမာင္လွမ်ိဳး(ခ်င္းေခ်ာင္းျခံ)
No comments:
Post a Comment